Ik ben inmiddels alweer 25 weken zwanger, maar pas sinds korte tijd weer in staat om andere dingen te doen dan alleen maar de dagen zo goed mogelijk doorkomen. Gelukkig heb ik in mijn notities wel per week van de zwangerschap genoteerd hoe ik me voelde, want die informatie is alweer redelijk weggezakt. Dat zie ik maar als iets positiefs, ik had namelijk wekenlang het idee dat ik me nooit meer beter zou voelen, maar flash forward, dat komt dus echt wel weer goed!
Op 26 mei 2021 kwam ik erachter dat ik zwanger was. Hier schreef ik eerder al een blog over en zoals ik in die blog omschreef, had ik in de 3e week van de zwangerschap al een hele reeks van symptomen. Een aantal gingen snel weer over, zoals de buikkrampen, extreme honger, hoofdpijn en een enkele bloedneus. Ook de misselijkheid was in week 4 tijdelijk even weg.
Week 5
Deze week speelde de misselijkheid weer op en kreeg ik last van obstipatie. Waarschijnlijk vroeg mijn lichaam om veel extra vocht, maar goed drinken is nooit mijn sterkste eigenschap geweest. De combinatie van een prille zwangerschap, normale lichamelijke activiteit en het geven van borstvoeding zorgde voor zoveel extra vochtvraag dat het bij mij resulteerde in verstopping.
Daarnaast kreeg ik een extreem versterkt reukvermogen, wat op zijn beurt de misselijkheid weer verergerde. Ik kon namelijk niet eens mijn eigen lichaamsgeur verdragen en dat is wel heel lastig als je de hele dag door met je eigen lichaam te maken hebt (en mede door de borstvoeding transpireerde ik extra).
De moeheid die ik in week 3 al voelde, zette ook door en mijn eerste spontane middagdutje werd deze week een feit. Het was maar 10 minuten, maar ik had het blijkbaar wel nodig.
Week 6
De pijnscheuten in mijn liezen herkende ik al snel van mijn eerste zwangerschap. Destijds schrok ik daar best wel van en gingen er gedachten over een miskraam door mijn hoofd.. misschien voelde dat wel zo? Maar na 1x googlen kwam ik er al achter dat het bandenpijn was. Aan het begin van de zwangerschap (zo rond week 5/ 6) en aan het einde van de zwangerschap worden de banden van de baarmoeder namelijk flink opgerekt en logischerwijs kan dit pijn doen in de lies.
Ik kon inmiddels geen enkele geur meer verdragen, wat de misselijkheid niet ten goede kwam. Dit begon nu ’s ochtends en hield aan tot een uur of 3/ 4 ’s middags. Ook werd ik emotioneler, vanaf deze week moest mijn man dus extra op zijn formulering letten…
Week 7
Deze week werd het tijd om een afspraak bij de verloskundige in te plannen! Ik heb er nog kort over nagedacht om voor een andere praktijk te kiezen, eentje waarbij ze ‘centering pregnancy’ aanboden, maar daarvoor zou ik altijd met de auto of bus naar een andere stad moeten. Uiteindelijk ben ik dus toch weer terecht gekomen bij dezelfde praktijk als bij mijn eerste kindje. De afspraak werd ingepland in week 8 van mijn zwangerschap, een intake om samen met mijn man (en zoontje) naartoe te gaan.
Het werd ook weer pijnlijk duidelijk welke negatieve effecten al die hormoonschommelingen hebben op mijn lichaam. Ik kreeg namelijk last van pukkeltjes op mijn kin en rond mijn mond, terwijl ik hier zelden last van heb. Wederom was ik deze week nog erg misselijk.. geurtjes blijven triggeren.
Week 8
Kokhalzen tijdens/ door het tandenpoetsen, dat is een zwangerschapskwaaltje die ik me nog goed herinner van de vorige keer. Gelukkig weet ik dat ook dit weer overgaat, maar het maakt het ontzettend lastig om fatsoenlijk en twee keer daags mijn tanden te poetsen. Ik hoef ondanks de constante misselijkheid nooit over te geven, maar tijdens het tandenpoetsen kom ik daar toch wel erg dichtbij.
Ook vraagt de zwangerschap dermate veel energie dat ik zomaar op de bank in slaap kan vallen, al zal dat deze zwangerschap een stuk minder gebeuren dan de vorige keer. Ik kan namelijk niet zomaar een dreumes los laten lopen terwijl ik lig te slapen. Wel was ik deze week helemaal klaar met het ziek voelen, ik was extreem winderig, bleef veel dorst houden en had nog af en toe last van pukkeltjes. Wel lijkt het dat de zwangerschaps’glow’ zijn intrede doet! Alle droogheid op de huid van mijn gezicht en ook van mijn hoofdhuid verdwijnt, waardoor mijn haar heerlijk zacht en niet snel vet wordt. Ik kan dan ook ineens prima een keertje haarwassen overslaan! Ook zorgt de toegenomen hoeveelheid bloed in de huid voor die zogenaamde ‘glow’. Om mijn huid niet alsnog uit te laten drogen moet ik wel goed blijven drinken en minder vaak en minder heet douchen. Toch gaat mijn huid af en toe wel schilferen rond mijn neus. Het bevalt me wel heel goed dat ik ineens maar 1x in de week mijn haar hoef te wassen!
Week 11
Vanaf deze week kan ik niet meer doorslapen, omdat ik minimaal 1x naar de wc moet ’s nachts. Ook heb ik voor het eerst kramp en ook spierpijn in mijn bovenbeen. Ik droom best wel heftig en krijg ook nachtmerries.
Week 12
Op vrijdag 23 juli lijk ik beweging te voelen. Wel 4x achter elkaar en het is zelfs zichtbaar aan de buitenkant. Achteraf gezien was dit waarschijnlijk een heftige beweging van mijn darmen, maar dat weet je eigenlijk nooit zeker, haha. Deze week ben ik iets minder vaak misselijk. Het wisselt erg per dag en het zorgt ervoor dat ik soms een hele dag niet misselijk ben! Wat een heerlijk gevoel is dat. Helaas blijft de moeheid wel.