Maar uiteindelijk wel moest kopen..
In een wereld waarin de (online) winkels uitpuilen van de babyartikelen en must-haves, wilde ik bewust proberen om niet mijn huis al vol te zetten met gadgets voordat ons kindje er was. Ik had het geluk dat mijn moeder al 20 jaar al haar grotere babyspullen op zolder had staan, net als mijn tante. Ik hoefde daarom geen kinderwagen, maxi-cosi, babybadje, tummytub, dekentjes en lakens te kopen. Zelfs het ledikant, het wiegje en de box waar ik vroeger in had gelegen waren er nog, maar die heeft mijn moeder thuis gehouden voor het oppassen.
Dat we tijdens mijn tweede trimester midden in de eerste coronagolf zaten, hielp wel bij het minimale inkopen doen. Waar ik van tevoren had bedacht dat het heerlijk zou zijn om met een dikke buik door babywinkels te wandelen, is dat in de praktijk maar twee keer gebeurd. En dat was meer uit noodzaak dan dat het funshoppen was.
Toch kwam ik er tijdens de kraamweek al achter dat het met een eerste kindje misschien handiger is om eerder te veel in huis te hebben dan te weinig. Hieronder een aantal dingen die ik (of eigenlijk mijn moeder of man) hals-over-de-kop moest kopen:
- Een (hand)kolf. Mij was verteld dat ik die echt niet nodig had, want het was eerst toch afwachten of het überhaupt wel lukte om borstvoeding te geven. En vervolgens zou ik de eerste weken toch 24 uur per dag samen met mijn baby zijn. Ik wist niet dat als ons kindje 24 uur niet had geplast, er ineens paniek zou ontstaan. Ik kreeg de keuze om eenmalig kunstvoeding te geven, of om te kolven. Beide had ik niet in huis. Mijn man is drie winkels in twee steden langs geweest om een handkolf te vinden. En weet je wat het mooiste was? 5 minuten nadat ik een paar druppels had gekolfd, had ons zoontje al een plasluier.. maar een goedkope handkolf in huis hebben had ons heel wat stress bespaard!
- Meer dan 1 aankleedkussenhoes. Ik zou er namelijk wel gewoon een hydrofieldoek overheen leggen, zodat de hoes niet vies zou worden. Wist ik veel dat een baby de eerste dagen het liefst alles en iedereen onderplast- en poept. Gelukkig zijn deze hoezen wel in bijna elke winkel te koop.
- Extra wasrekjes (of een droger). Wij waren in de kraamweek gezegend met een geweldige kraamverzorgster, die elke dag meerdere wasjes deed. Eigenlijk was de wasmand elk moment van de dag leeg. Dit zorgde er al snel voor dat ze niet meer wist waar ze de was moest hangen, ik heb namelijk (nog steeds) geen droger en niet alles was binnen een dag droog. We zijn ontzettend creatief geworden, maar ook toen de kraamverzorgster weg was bleek dat ik goed moet plannen wanneer ik welke wasjes doe.
- Hydrofiele washandjes. Eerlijk gezegd had ik hier ook nog nooit van gehoord. Ik had een berg hydrofiele doeken van mijn schoonzus gekregen en een stapel spuugdoekjes van mijn moeder. De kraamverzorgster werkte graag met hydrofiele washandjes tijdens het badderen, ik moest dus wederom mijn moeder op pad sturen. Inmiddels gebruik ik ze niet meer en ik had vast wel andere geschikte doekjes in huis gehad, maar als nieuwe moeder luisterde ik maar al te graag naar de alwetende kraamverzorgster.
- Een manicuresetje voor een baby. Van mijn moeder had ik een schaartje meegekregen, maar ik bleek een vijltje te moeten gebruiken. Ik had ook niet gedacht dat een baby met lange nagels geboren werd, maar met 8 dagen overtijd was het bij ons zoontje vrijwel direct al nodig om te vijlen.
- Versiering! Ons zoontje werd geboren in het ziekenhuis en na een nachtje slapen mochten we naar huis. We hingen de vlag uit, maar meer versiering had ik helemaal niet. Dat kwam waarschijnlijk omdat we het geslacht niet wisten en het onhandig voelde om alles dubbel te kopen, maar wat vond ik het leuk toen mijn moeder kwam met een koord voor het raam en slingers voor in de huiskamer. Want -ook in coronatijd- blijft een geboorte natuurlijk (meestal) een ontzettend feestelijke gebeurtenis!